امروز رفتم مراسم جایزه گلشیری . خوبی این مراسم این است که آدم خیلی از دوستانش را می بیند و خیلی از کسانی را که فرصت نمی کند در روزهای عادی ببیند . دیرتر رسیدم . وقتی رسیدیم جایزه رمان را داده بودند و محمد حسین محمدی نویسنده افغان روی صحنه بود تا جایزه اش را بگیرد . قبل از اهدای جایزه هر بخش فیلمی پخش می کردند که در ان نویسندگان نامزد در همان بخش پاره کوتاهی از کتابشان را می خواندند و بعد از یکی از داوران دعوت می شد تا بیاینه را بخواند و جایزه را بدهد . این فیلم چیز خوبی بود . من قیافه خیلی از نویسنده ها را از نزدیک ندیده بودم ، به خصوص آن هایی را که در ایران زندگی نمی کنند و این فیلم کمک می کرد به آشنایی بیش تر .

من فکر می کنم که جایزه گلشیری یکی از دقیق ترین جایزه هاست در جمع آوری کتاب ها و برنامه ریزی و... . وقتی بیانیه داروران را می خواندند ، حداق در دو مورد قبل از اعلام برنده به خوبی می شد برنده را فهمید ، یعنی داوران ویژگی آثار را به خو.بی بیان کرده بودند . با این همه من از انتخاب کار مهسا محب علی ( عاشقیت در پاورقی ) کار سودابه اشرفی ( ماهی ها در شب می خوابند ) و کار محمد حسین محمدی ( انجیر های سرخ مزار ) خوشحال شدم ، چون کار هایی بود که از آن ها خوشم آمده بود ؛ اما بخش رمان را زیاد نپسندیدم . بعد هم به نظرم جای دو کار در میان نامزد ها خالی بود ؛ یکی کار محمد حسن شهسواری که البته خودش داور بود و دیگری کار غلامی که در بخش تک داستان یکی از داستان هایش انتخاب شده بود .
من البته فکر می کردم که سید خوابگرد هم که آن جا بود گزارشش را زودتر می نویسد و من فقط باید لینک بدهم ، اما تا حالا خبری از او نشده ، امیدوارم چیزی بنویسد .
گزارش کامل جایزه ها را در سایت گلشیری می توان دید .